Breaking Dawn-Şafak Vakti Türkçe Çeviri Bölüm 23(Anlar)

[ilaydædward]

Breaking Dawn-Şafak Vakti Türkçe Çeviri Bölüm 23(Anlar)
"Çok üzgünüm Seth. Daha yakın durmalıydım." Edward hala özür diliyordu, ve ben bunun adil ya da uygün olmadığını düşünüyordum. Tüm bunlardan sonra, Edward tamamen ve bağışlanamaz bir şekilde konrolünü kaybetmemişti. Edward Jacob'un kafasını koparmaya çalışmamıştı-- Jacob kendini korumaya bile çalışmadı-- ve sonra Seth'in omuzu ve köprücük kemiği, ikimizin arasına atladığında yanlışlıkla kırıldı. Edward neredeyse en iyi arkadaşını öldürmüyordu. Artık, bir kaç şeye cevap vermesi gereken bir en iyi arkadaş ama açıkça Jacob benim davranışlarımı hoş gördürecek bir şey yapmamıştı. Yani özür dileyenin ben olmam gerekmez miydi? Tekrar denedim. ''Seth, Ben--'' ''Bunun hakkında endişelenme, Bella, ben tamamen iyiyim,'' Seth bunu söylediğinde aynı anda Edward'da, ''Bella, aşkım, kimse seni yargılamıyor. Sen çok iyiydin.'' dedi. Bir cümleyi bile bitirmeme izin vermiyorlardı. Edward'ın yüzündeki gülümsemeyi saklamaya çalışırken zor anlar yaşaması her şeyi daha da kötü bir hale getiriyordu. Jacob'un benim aşırı tepkimi hak etmediğini biliyordum ama Edward bunda eğlendirici bir şey bulmuşa benziyordu. Belkide yalnızca bir yenidoğan bahanesi olduğuna göre o da Jacob'a olan siniriyle ilgili fiziksel bir şey yapabileceğini umuyordu. Siniri tüm sistemimden tamamen silmeye çalıştım ama bu çok zordu, Jacob'un dışarda Renesmee'yle olduğunu bilerek. Onu benden, kafayı yemiş yeni doğandan uzakta güvende tutuyordu. Carlisle, Seth'in koluna çiftin başka bir parçasını emniyete aldı ve Seth irkildi. "Üzgünüm, üzgünüm"! diye geveledim, biliyordum, asla tam olarak istediğim gibi açık şekilde özür dileyemeyecektim.(Anlamayan olursa söyleyeyim Seth’ten özür dilemek istiyor ama Edward onun suçu olmadığı kanısında ve bunun normal olduğunu söylüyor) "Çılgına dönme, Bella" dedi Seth, iyi eliyle benim dizime vururken, Edward da diğer kenardan benim kolumu ovuyordu. Seth, Carlisle onu tedavi ederken, onun yanında kanepeye oturduğumda hiçbir nefreti hissediyormuş gibi görünmedi. "Ben yarım saat saat içinde normale döneceğim" diye devam etti, soğukluğumu ve sert dokumu umursamadan elini dizime koydu. "Herhangi birisi Jake ve Reneesme’den dolayı yapmış olacaktı—" O sözünü kesti ve çabukça konuyu değiştirdi. "Ben demek istiyorum ki beni veya herhangi bir şeyi ısırmadın. O, emmiş olacaktı." Ben, benim ellerimde benim yüzümü gömdüm, ve düşünce yüzünden titredim, çok gerçek bir olanaktı. Kolayca öyle olmuş olabilirdi ve kurt adamlar vampir zehrine insanlarda olduğu gibi tepki göstermediler. Ancak onlar bunu şimdi söyleyeceklerdi. Onlara zehirdi. "Ben, kötü bir kişiyim". "Sen tabii, değilsin. Ben, sahip olmalıydım—" Edward, başladı. "Dur" diye iç çektim. Ben daima her şeyi üzerine aldığı için bu sorumluluğu alıyor olmasını istemedim. "Şanslı Ness— Reneesme zehirli değil" dedi Seth uygunsuz sessizliği bir saniye sonra bölerek.“Buda onun her zaman Jake’i ısırmasına sebep oluyor." Ellerimi düşürdüm. "O ne yapar?" "Tabii!. Ne zaman O(Jake) ve Rose, onun(Reneeseme’nin) ağzında yemeği yeteri kadar hızlı almazsa. Rose, oldukça gürültülü ve neşeli olduğunu düşünür." Ona dikkatle baktım, sarstım ve hem de suçlu hissediyordum. Çünkü ben, bunun, beni huysuz bir yolda minnacık bir parçaya memnun ettiği onu itiraf etmek zorundaydım. Elbette. Ben daha önceden Renesmee'nin, zehirli olmadığını biliyordum. Ben onun ısırmış olduğu ilk kişiydim. Ben bu gözlemi yüksek sesle yapmadım, o yeni olmuş olaylarla ilgili hafıza kaybı numarası yapıyor olduğum gibi. "Pekala, Seth" dedi Carlisle doğruldu ve bizden uzağa bir adım attı. "Ben, onun, benim, yapabildiğim kadar olduğunu düşünürüm. Oh, birkaç saat için hareketi dene değil, ben, tahmin ederim." Carlisle, sessizce güldü. "Ben, davranan insanların bu aniden, tatmin ediyor olduğunu dilerim". O, Seth'in siyah saçında bir an boyunca onun elini dinlendirdi. "Orada kal" diye emretti ve sonra merdivenlerde kayboldu. Ofisinin kapısının kapandığını duydum ve ben merak ettim, eğer onlar şimdiden orada benim zamanımın kanıtını çıkarmış olsalardı. "Ben muhtemelen, bir süre için daha oturmayı deneyebilirim" Carlisle çoktan gitmiş olduğu içi,Seth bunu kabul etti ve o sonra genişçe esnedi. Dikkatle, omzunu çimdiklemeden bundan emin oldum Seth başını kanepenin arkasını yaslandı ve onun gözlerini kapattı. Saniyeler sonra, onun ağzı gevşeyerek düştü. Başka bir dakika boyunca onun huzurlu yüzünde kaşlarımı çattım. Seth Jacop gibi, istediği uykuya dalmanın hediyesine sahip gibi göründü. Benim, yeniden bir süre için özür dileyemeyecek olduğumu bilerek kalktım; hareket ettiğmde divan üstündeki hiç birşeyi itip kakmadım. Fiziksel her şey, öyle kolaydı. Ama kalan... Edward pencerenin gerisine doğru beni takip etti ve benim elimi tuttu. Leah, nehir boyunca yürüyordu, ara ara duruyor ve ardından eve bakıyordu. Onun bana ve erkek kardeşine bakıyor olduğunu rahatça söyleyebilirdim. O, endişeli bakışlar ve öldürücü parıltıların arasında gelip gidiyordu. Ben, kimin dönüşünün sakince Renesmee'yi beslemek olduğu hakkında didişiyor olan dışarıdaki ön basamaklarda Jacop ve Rosalie'i duyabilirdim. onların ilişkilerihiçdüşmancıl değildi; onlar bir şeyde anlaştılar şimdi bebeğimden alıkonulmamdan sonra ben yüzde yüz huysuzluğumdan dolayı öfke nöbetindeydim. Edward onlarla tartışmıştı , ama o gitmemeengeloldu. gerçekten emin olmak istedim, Endişelendim, yine de yüzde yüz emin olduğum ve onların yüzde yüz emin olduğu bu şey çok kuvvetli farklı bir şeydi Onların kavgaları,set’in soluk alması,ve leah’ın can sıkıcı nefes alışı,çok sessizdi.emmet, alice ,ve esme avlanıyorlardı.jasper onun yanında durup beniizliyordu. O şimdi merdivenin fazla önüne çıkmayarak arkasında durdu, onun için uygunsuz olmaması için denemiyordu. Avantaj bendeydi bütün hepsi hakkında dikkatlice düşündüm, Edward düşünmek için durduğunda seth bana söyledi.bu zamanda carlise sethin kolundaki kırık çıkıkların röntgenine bakıyordu.bütün bu geçen zamanı özledim,ben yanarken,daha sonra bu şeyin gerçeğini ketçapla değiştirdiler. En önemli şeyler sona erdi,sam in ona besledi kin ile—hangisiydi kendilerini güvende hissettikleri yere gelmelerimi,ve sonra yine gidip rica etmelerimi .bu ateşkes hiçte güçlü değildi.daha çok zorunluydu,bu senin görüş açındı,diye düşündüm. Zorunluydu,çünkü daha çok mükemmel olan bütün yasalara karşı gelmeyip hiç kurt öldürmedi başka hiçbir kurt ve kardeşine dokunmadı öyle bir şey ağrı yaptıki hiç çekilmez oldu bütün parçalrını sardı. Hata ,her neyse hiç affetmedi;kavgaya ölüm bulaştırdı—orda başka seçme hakkı yoktu Bu uzun zaman önce olmuştu,seth bana söyledi ,ama sadece kazayla oldu Hiçbir kurt şimdiye kadar kasten, o şekilde bir erkek kardeşi yok etmeyecekti. Bundan dolayı Renesmee, şimdi onun hakkında hissettiği herşey jacop dolayı dokunulmazdı. Ben, bu gerçeğin ferahlığında hayal kırıklığından ziyade konsantre olmayı denedim, ama kolay değildi. Benim aklımın, şiddetli şekilde aynı zamanda her iki duyguyu hissetmesi için yeterli odası vardı. Ve Sam, benim dönüşümüme delice istekli olamazdı,,çünkü Jacop — yasal alfa olarak konuşmak — ona izin vermiştiO, benim, benim sadece, ona kızgın olmayı istediğim zaman Jacop'a ne kadar borçlu olduğum tekrar ve tekrar fark etmek acıyla hatırlandı. Ben düşünerek, benim duygularımı kontrol etmek için benim düşüncelerimi yeni adrese gönderdim. Ben, başka bir ilginç duyguyu düşündüm; Ayrı fikirlerin arasında sessizliğin, devam etmesine rağmen, Jacop ve Sam, alfaların, birbirlerine konuşabildiğini keşfetmişti, onların kurt formunda olurken. Aynen önce olduğu gibi değildi; Onlar, her düşünceyi , ayrılmadan önce olduğu yola duyamazdı. Daha yüksek sesle konuşmak gibiydi, Seth, demişti. Sam sadece, düşünce Jacop'un, paylaşmayı istediğini duyabilirdi, ve tersine. Onlar, onların, fazla, onların, yeniden birbirleriyle konuşuyor olduğu düşünülürse bitmiş mesafeyi iletebildiğini buldu. Onlar, bütün bunu bulmamıştı, Jacop, yalnız gitmiş oluncaya kadar — Seth'inki ve Leah'ın itirazlarının üzerinde — Renesmee'nin hakkında Sam'a açıklamak; Onun, onda ilk koyan gözlerden beri sola doğru Renesmeesi olduğu tek zamandı. Sam, her şeyin, ne kadar kesinlikle değiştirmiş olduğunu anlamış olduğu andan itibaren, o, jakop'la Carlisle'yle konuşmak için dönmüştü. Onlar, (Edward, çevirmek için benim kenarımı bırakmayı reddetmişti) insan formunda konuşmuştu, ve antlaşma, yenilenmişti. İlişkinin arkadaşça hissi, yine de, asla aynen olamazdı.